آنگاه ساکت ایستادی روبه رویم

نه دیگر از آن آخرین بغضت نمیگویم.......

کاش از همان راهی که آن شب مهر چشمت رفت....

یک صبح خیلی زود بر میگشت پهلویم.....

طاقت ندارم بیش ازاین ای عشق دور از دست...

در جست جویت ازنفس افتاد زانویم....

یک لحظه این زخمی ترین سهراب را دریاب......

من بی تو میمیرم کجایی نوش دارویم؟.......

از آسمانی صاف و رویایی شبی در خواب....

دیدم که با یک شاخه گل می آمدی سویم....

با روح سبزت ریشه های اشتیاقم را.....

کی میزنی پیوند! ای پیوسته ابرویم.........؟

تنها دلم میخواست امشب ضامنم باشی......؟

 

نوشته شده در شنبه 88/6/21ساعت 12:53 عصر توسط همصدا نظرات ( ) |